Müziği Sakın Kapatma! Vol2


Redd

Redd iyi müzik yapıyor derken sözü ağzıma tıkayarak saçmalama dedi.  Kendisinin iyi bir müzisyen olduğunu düşünüyordu. Birine iyi bir müzisyen demeden önce düşünmem gereken bir sürü şey sıraladı. Tıpkı daha önce olduğu gibi onun fikrinin doğru olduğu kanaatini getirdim. Benimki kabullenişti. Çok konuşmayı sevmem. Çok konuşanı da belli bir yerden sonra takip edemem. Zaten ihtiyacım olan konuşmak değildi. İhtiyacım olan tek şey müziği birlikte yaşayabilmekti. Sadece ve sadece sessizce müziği hissedebilmek istiyordum, birlikte... Ve belli ki aradığım o değildi.

Redd’in şarkı sözlerinin ciddi hayranıyım. Müzik konusunda teknik bir bilgim yok maalesef. Bilgisi olan insanları ayrı severim yukarıdaki konuş(ama)maya da bakarsak elbette. Müzik dinlemenin benim için ceninken göbek kordonunun yaptığı işlevi yaptığını söylersem yalan söylemiş olmam. Notaların üzerinde devam eden inişli çıkışlı ruh halimi seviyorum. Redd bu konuda beni çok güzel kapana kıstırıyor.

Redd’i anlatmaya başlamışken Vikipedi bilgileriyle karşınıza çıkacağımı sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Ben tam anlamıyla dinlemeye üniversite 2. sınıfta başladım diye hatırlıyorum. Galiba mutsuzdum ve aşık değildim. Kendi kendime yarattığım vicdan azaplarımı biraz daha coştursun diyerek dinliyordum.

Şiir okumayı severim, sanırım net cümleleri bir şarkıda duymak bana iyi geliyor.

Gelelim Redd’in duruşuna. Kişisel olarak takipte değilim kendilerini. Internette okuduklarıma göre siyasal duruşları olsa da sanırım konserlerinde seyirciye küsme gibi bir durumları varmış. Umrumda mı? Değil. Daha önce de dediğim gibi müzikleri bence iyi. .  

Peki en sevdiğim konu olan kliplerine gelelim. Eminim çok sevdiğiniz birkaç klibi vardır. İyi araştırın klipleri kimin çektiğini? Karşınıza Cemil Ağacıkoğlu diye bir isim çıkacak. Onun üzerine ayrı bir yazı bile yazmak isterim. Ben söylemeyeceğim ama çektiği klipleri mutlaka izleyin. Kendisi aynı zamanda müthiş bir fotoğrafçı. Harika bir yönetmen ve müthiş karelere sahip bir fotoğrafçı.  Fotoğraf konusunda seçiciyimdir. Ama çalışmalarına baktığınızda bana hak vereceğinizi düşünüyorum.

Nerede kalmıştık? Evet Redd ve şarkıları. Gecenin köründe ertesi gün sınavım varken oturdum Redd dinliyorum. Hiç olmadık bir depresyona giresim geliyor. Sonra neden mutsuz olduğumu hatırlıyorum. Şarkıları dinledikçe garip şekilde mutlu oluyorum durduk yere. Size manik depresif ruh halini tarif ettiğimi biliyorum. Mutsuzluk gerçekten çok yorucu.

Her neyse…

Not: Bu yazı yazılırken sırasıyla Dünya, herneyse, Donkişot, falan filan, mutlu olmak için, aşktı bu çaldı. Yazı bittiğinde liste devam ediyordu. Sabaha kadar itinayla oturuldu. Müziği kapatmadım. Sonra uyumuşum.

Ocak/2016

-Çisem E.- 



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sigara Bırakma Günlüğü Part I

1Film1Kitap - Tuck Everlasting / Ölümsüz Aile - Natalie Babbitt

Erteleme Sanatı - John Perry